Rondtouren door Sicilië

Wil je altijd al een reis maken door Sicilië in een Italiaanse klassieke auto? Dan is deze blog voor jou bestemd. Ga je mee?

Alles is vintage van de tripmaster tot de toerenteller en nog veel verder.

“Autorijden is steeds meer een schijnbaar zelfstandige en erg comfortabele manier om van a naar b te komen. Gedwee rijden we 100 over een bijna lege zesbaansweg, als we in slaap dreigen te vallen of toch iets te dicht bij een voorganger of doorgetrokken witte streep komen grijpt de elektronica van de auto in. Een pieptoon geeft aan dat ik de achteruitversnelling heb ingeschakeld, het volgende piepje geeft aan dat de achterkant van de auto gevaarlijk dichtbij een dor de minuscule achterruit onzichtbare obstakel is aan het komen. Intussen verteld de navigatie dat ik op mijn bestemming ben aan gekomen, vraagt me of ik de route wil waarderen en geeft aan dat het restaurant waar ik net via Whatsapp gereserveerd heb over drie uur gaat sluiten. Gelukkig we zijn veilig.

Rondtoeren door Sicilië

De Giulia uit eind jaren 70 geeft duidelijk aan wanneer er geschakeld moet worden, bij zo’n 4500 toeren wordt de stem van mijn reisgenoot die navigeert langzaam maar zeker overstemd door het motorgeluid. Tijd voor een tandje hoger. We toeren Sicilië rond aan de hand van een road book van Sicilieperklassieker. Oldskool, en dat was het al vanaf het begin.

Klassieker

Het meest moderne blijkt de internetsite. Al de rest is zoals gezegd oldskool. Om wat meer informatie over wat Sicilieperklassieker was hadden we een half jaar geleden het nummer dat op de site staat gebeld. Aan de telefoon Ben Hofman. Na een verontschuldiging over het achtergrond geluid, meneer zat calamaris te eten in een rumoerig tentje op het strand konden we vragen wat we wilden. Of eigenlijk vroeg Ben wat we wilden, wanneer en waarom. We ontvangen een mailtje, met voorstellen van hotels, routes, en zelfs al een beetje uitleg over de auto. Na een middagje surfen van hotelsite naar die van de Targa Florio en Ristorante Accursio besluiten we, Klassiek, 14 dagen Sicilië in een Fiat 124 Spider ontdekken.

Persoonlijk contact

Het programma krijgen we per mail, per post is blijkbaar toch iets te oldskool of misschien ook wel wat onbetrouwbaar in deze moderne tijd. Een Appje sturen als we geland zijn werd ook meteen de kop ingedrukt. Ik weet wanneer jullie landen, we zien elkaar bij het barretje aan het einde van de aankomsthal. En dat werkt. Niet iemand met een bordje met je naam erop maar een meneer met ons roadbook in de hand die ons daarna naar ons hotel brengt. Op de achterbank bladeren we tussen het naar buiten kijken door het roadbook door. Op de voorkant prijken onze namen, binnenin 12 routes in bolletje pijltje stijl Zoals vroeger, bij rally’s en toertochten.

De rode Fiat 124 Spider uit 1968

Autorijden zoals het ooit bedoeld was, een taak, een verantwoordelijkheid en een intense bezigheid. Voor het hotel staat de rode Fiat 124 Spider uit 1968 al te glimmen. Na en korte uitleg een en de check-in willen we meteen rijden.

Metalen contactsleuteltjes, een kap die met de hand naar beneden moet, choke, starten, lopen. Even zoeken naar de achteruit, en me verbazen over de enorme draaicirkel en het zware sturen en dan zijn we op weg.

De haarspeldbochten van de Etna

Tegen de tijd dat we de haarspeldbochten van de Etna naderen is de motor warm, is het tikken van de tripmaster een rustgevend geluid geworden. Zoals gezegd, geen dashboard dat aangeeft dat je moet schakelen of dat je te hard de bocht in gaat. Voor we bij de top zijn weet ik wanneer ik het beste terugschakel om, zoals ik het vroeger geleerd heb bochten in zijn twee te maken. Piepende achterbanden geven aan dat als het nog wat harder gaat de achterkant uitbreekt. Overstuur, het bestaat echt!

Kleine details

Die avond schuiven we aan voor het diner in het restaurant, blijkbaar is men er al van op de hoogte dat Annette geen vis eet en is het menu voor haar daarop aangepast. Kleine details die maken alsof Ben een uurtje vooraf nog even de laatste bijzonderheden met ze heeft doorgesproken.

Modica

Op woensdag komen we na een rit van de zwarte omgeving van de Etna in de avondzon aan in het kalkzandsteen gele barokke Modica. Als we bij aankomst bij het hotel op de stoep parkeren komt er een oudere man uit het hotel op ons af. Nee, geen commentaar dat we er niet mogen parkeren maar een hartelijk welkom, een helpende hand met de bagage en de mededeling dat hij de auto voor ons in de garage zal zetten. Weer zo’n detail. Ik kijk om me heen, zit Ben stiekem op een terrasje te kijken of alles wel goed gaat?

Relais Briuccia in Montallegro

Het circuit van de Targa Florio, de kathedraal van Monreale, Ristorante Crocefisso in Noto, de kreeft bij Popeye in Portopalo, te veel om op te noemen allemaal staan ze op het menu en keer op keer lijkt het alsof men weet wie we zijn. Bij Relais Briuccia in Montallegro staat Chef Damiano voor de deur van zijn restaurant ons op te wachten.

Gewaarschuwd door het motorgeluid van de Spider of zit Ben hier toch weer achter. Het diner bij Briuccia is onvergetelijk. Damiano is van zins binnen drie jaar twee Michelinsterren te hebben, wij denken dat dat zo maar eens zou moeten lukken.

Marzamemi

Marzamemi, is, zeker is de zomer net als Taormina een hot spot voor toeristen. Druk, erg druk maar het blijft een plaatsje dat je moet bezoeken. In het roadbook staat net als bij Taormina het recept om te parkeren. Daarna is het eenvoudig, go with the flow en vertel tegen Mariangela van Cortile Arabo dat Ben je gestuurd heeft en de rest gaat vanzelf. Eerste vraag is wel of je geparkeerd hebt op de aangegeven plek want er wordt bekeurd. Geen zorgen dus en op het terras boven zee genieten we van onze laatste lunch op het eiland.

Een fantastische afsluiter van een prachtige en zeker ook avontuurlijke reis over Sicilië. Avontuurlijk maar uiteindelijk echt van a tot z verzorgd.

Persoonlijk

Het contact met de lokale Carabinieri die de gasten een tripje naar Rome voor de gevraagde papieren bespaarden, mijn huisarts die met alle liefde maar zonder rekening een tiener van haar aften in haar mond af hielp, mijn bevriende tandarts binnen en paar uur gasten met een gebroken brug weer van de pijn af en weer op pad hielp.

Je bent in Italië, Sicilië nog wel. Mensen rijden voor je uit om de weg te wijzen, komen als je stopt op het marktplein of bij de pomp kletsen over de oldtimer waarin je rijdt. Bij de groentewinkel wordt je door de oudere dame uitgelegd hoe je het beste cactusvijgen pelt en door een stand-in voor Monica Bellucci waarom je courgettebloemen het best voor dag en dauw plukt.

Sicilië, en zeker Sicilieperklassieker kan en moet ook een beetje zonder internet.

Ben Hofman, de man achter Sicilieperklassieker

Nadat Ben Hofman dertien jaar als fotograaf heeft gewerkt, volgde hij zijn hart en is in Sicilië een prachtig bedrijf gestart ‘Sicilië per Klassieker‘. Maak een rondreis door Sicilië in een klassieke Italiaanse auto. In Sicilieperklassieker heeft Ben zijn passie voor Italia, oldtimers en la dolce vita samen proberen te brengen. Hij organisert nu al ruim tien jaar rondreizen in klassieke auto’s op Sicilië. Individuele reizen maar de laatste tijd zijn er ook een stel groepsreizen zoals onze wijnreis, inclusief nachtelijke druivenpluk en de Petrolheads and Michelinstars voor de echte fijnproevers bijgekomen.

Hoe het allemaal begon?

Ben: “Ooit toen ik nog niet eens een rijbewijs had zag ik een Alfa Giulia in een garage in Orvieto staan. Het besluit was snel genomen, zo’n auto wilde ik ook. Vele jaren later kocht ik de eerste Giulia 1300, Blu Olandese. En in die Giulia rijdt je nog steeds rond als je een tripje Sicilië maakt. Mijn passie voor Italië maakte dat ik in 2007 ben begonnen met het beheren van een agriturismo op Sicilië. Daar werd ik er keer op keer mee geconfronteerd dat mensen vertrouwden op systemen die in mijn optiek onbetrouwbaar en vervelend waren.”

“Ja, maar de TomTom heeft ons dit straatje ingestuurd, en zegt dat we nu bij de Tenuta voor de deur staan.” “We staan met pech en volgens de navigatie is het wegnummer SP 711.” “We moeten een internetverbinding hebben om onze gestolen bankkaart te blokkeren en de reisverzekeraar heeft eerst een keuzemenu, dan een lieve dame uit India die me te woord staat maar geen oplossing voor mijn treinreis naar Rome om zonder paspoort en bankpas, om een laisser passer bij de ambassade te regelen.”